Francis Picabia ve Soyut Sanat

Francis Picabia (1879 – 1953) Fransız Surrealist ressam. İspanyol bir baba ve Fransız bir annenin çocuğu olarak Paris'te doğdu. İlk dönem eserlerinde empresyonizm etkisi görülür. Küçük kiliseler, Paris çatıları, nehir kenarları, evler, yollar, mavnalar onun konularıydı. 
İlk solo sergisi Paris'te yapıldı. 1908'den sonra onun eserlerinde, kübizm ve soyut sanatın unsurları kadar fovizm ve post-empresyonizm'in  etkileri de görülür. 1920'lerin sonuna kadar kübik prensiplerle, benzersiz soyut tarzda eserler vermiştir. 

Picabia, sanat tarihinde, büyük bir yenilikçi, provokatör,  alışılmamış düşünür ve modernizmin Maverick'i olarak  hem bir ressam ve hem de bir şair olarak kabul edilir. 

1911-1912 yıllarında Picabia, Guillaume Apollinaire ve Marcel Duchamp ile arkadaş 

oldu ve Puteaux grubuna katıldı. Bu vesileyle New York'ta 1913 yılında Armory Show'a katıldı.  Aynı yıl  Alfred Stieglitz'in galerisi "291" de bir solo sergi verdi. 1915 yılı  

Picabia'nın en makinist veya mechanomorphic döneminin başlangıcı oldu,  Duchamp'la birlikte New York'taki Dada manifestosuna  katıldı.  1916 ve 1917 yılında Barcelona'da bulundu. Paris ve Zürih'te yaşadığı yıllarda Dadaizm akımının içinde kaldı.  

1920'lerde Botticelli ve Michelangelo'nun Pompei ve Roma fresklerinden ilham alarak,  perspektifsiz, çeşitli motifleri üstüste bindirerek bir seri çalışma yaptı. 

Daha sonraki yıllarda Dadaizm'i kınadı ve 1921 yılında Paris dışında Tremblay-sur-Mauldre'a taşındı ve  figurative sanata döndü. 1930'ların başından II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar,  bulvar magazinlerinden kopyaladığı çıplak kadın vücutlarını  fotogerçekçi 

bir tarzda yansıttı. 1945 yılından ölümüne kadar (1953) soyut ve formsuz  sanat hakkında Nouvelle École de Paris çevresindeki tartışmalara  kendini adadı.